Hallo en welkom!

Stille Waters, Dieper Grond (Wie is Ek)

Hierdie is my storie. Ek moet eerlik wees oor dinge wat in die verlede gebeur het—dinge wat mense al vir jare laat wonder het. Wat het regtig gebeur? Ek hoop dalk daar was 'n les te leer. Ja, ek kon, en wil amper sê dat ek steeds nie seker is wat in die toekoms gaan gebeur nie.

In elk geval, hierdie is die eerste poging oor my grootwordjare. Hoe ek, ten spyte van alles, vandag met 'n glimlag en baie hoop kan sê dat ek die eienaar van Mensdom Oorlewing is. Ek werk nou aan die skepping van 'n reddingsruimtevaartuig en 'n aardbeskermingsbesigheid.

My naam

Hendrik Christoffel Potgieter

Hier gaan ons

gebore: 1983 24 03

Moet vinnig groot word: Ek onthou hoe ek as baba op my rug gelê het, met my oë toe, en kronies gehuil het.

Wegloop van die huis af

Ek het vroeg besef ek is anders. Dit was asof ek die toekoms kon sien, net soos ander mense die verlede onthou. Dit was vir my nie vreemd om te weet wat môre, oormôre, of selfs oor 'n paar jaar gaan gebeur nie.

Ek moes egter nuwe woorde uitdink om dinge te beskryf, want die skool se woordeskat was nie geskik vir wat ek gesien het nie. Dis dalk hoekom ek nooit regtig geleer het hoe om "korrek" te spel nie—ek het die toekoms probeer verstaan met die beperkte hulpmiddels wat ek gehad het.

Ek het een keer probeer weghardloop van die huis af, met die hoop dat daar 'n ander lewe vir my is. Ek het my tassie gepak, begin stap, maar net drie kwart blok geloop en omgedraai. Ek het besef dat hierdie "ander lewe" dalk iets is wat ek in hierdie een moes bou.

Crèche: 'n Besef van Andersheid

Reeds as kind in die crèche het ek geweet ek is anders. Ek kon dinge van die toekoms sien wat my afgesonder het van ander mense. Ek onthou hoe mense net stil gaan sit en kyk, amper soos 'n raaisel wat wag om opgelos te word. Dit het vir my sin gemaak toe ek die eerste keer TV gesien het—mense in swart en wit, wat beweeg soos skaduwees. Daardie oomblik het ek verstaan dat wat ek gesien het, net 'n manier was om die toekoms apart te hou van die verlede en die hede.

Die "Rye Staan"-Besef

Ek het die idee van "rye staan" ontdek toe ek besef het hoe eentonig elke dag is. Ek het begin eksperimenteer met hoe lank dit sou vat voordat sekere dinge gebeur, soos om aan die voorkant van 'n ry te kom. Ek het altyd na die grond gekyk as ek loop, maar een dag het ek opgekyk en gesien dat ek telkens op dieselfde plek in die ry eindig.

Ek het toe probeer stadiger loop sodat ek betyds in die regte posisie kon kom as die klok lui. Die eerste keer het dit nie heeltemal gewerk nie, want ek het nog steeds af gekyk. Teen die derde keer het ek agter iemand anders gestaan en besef hoe die toekoms kan "georden" word.

Derde Persoon

Ek het besef dat my brein nie datums neerskryf of onthou soos 'n kalender nie. Ek kon nie presiese datums invul vir die dinge wat ek in die toekoms sien gebeur het nie, maar ek het die patrone begin herken. Hierdie patrone het my gehelp om 'n unieke manier te ontwikkel om die wêreld te sien.

Oor My

Dit is my beste prentjie van my, toe ek 'n kleuter was.
Gebore 1983 in "Pietersburg, Noord Transvaal", in die "Republiek van Suid-Afrika".
Ek is klinies gediagnoseer met Skisofrenie.
My diagnose is Skiso-affektief en dit is my storie.

My eerste kleuterskool

Suikerbekkie
Hier (ek aan die regterkant), ek is deur my onderwysers as 'n hasie aangestel, dis 'n manier waarop hulle kinders in die Kleuterskool geklassifiseer het.
Ek kan nie juis onthou of die kostuum later daardie jaar in 'n konsert gebruik gaan word nie, maar ek het voor-skole oorgeskakel kort nadat daardie foto geneem is.

Gradueer kleuterskool

Hospitaal

Hier ontvang ek my sertifikaat om na die laerskool te gaan.
Die goewerneur van Pietersburg het op daardie oomblik vir ons die sertifikate oorhandig.

Eerste dag van skool

Noordskool
Daardie dag kon ek nie verstaan waarom ek 'n foto moes neem vir die eerste dag van die skool nie, want ek was reeds na kleuterskool.
Ek het baie nuwe dinge geleer, soos waar ons in die wêreld is, linkerhand en regterhand posisies, en die alfabet.
Ek het van graad 1 tot graad 5 die eerste kwartaal in daardie skool gebly.

Eerste gedokumenteerde visie

De ja vu.
Ek het my ouers gevra om 'n foto van my te neem, en het 'n poging gemaak om my vinger te wys.
Toe die foto geneem is, het ek skielik visioene van my gehad wat terugkyk na die prentjie en nie onthou waar dit geneem is nie.
Ek het visioene van my lewe gehad sedert die vroegste geheue wat ek van my kinderjare.

Drakensberg Seuns Koor Skool

Drakies
(ek ver regs) Tweede kwartaal van 5de graad het ek by die skool aangesluit.
Hier het ek die wêreld saam met die koor gereis en geleer wat stres is.
Al wat ek oor die skool gehaat het, was dat dit net 'n seun skool is, sou wou ook meisies hê.
Meisies sou lekker gewees het om te kys en ...

Christian Asley-Botha

Maestro
(tweede ry, tweede van links) ek het begin om sanglesse by ons koormeester te kry, en dit het my meer solo's in die konserte gekry.
Ek is in graad 8 uit die skool uit weens finansiële probleme en huis toe gegaan.

Sing in die Koor vir die President

Ons (Drakies) is in 1994 in RX- en Puma-helikopters na die bopunt van 'n gedeelte van die Drakensberge opgeneem vir 'n inhuldiging seremonie vir die nuwe president van Suid-Afrika.

Lewens visioene skilder

Hierdie Tekening, die A4-Tekening, het ek geteken voordat ek op medikasie vir my Skisofrenie was.
Ek het eers die korrekte medikasie in 2011 gekry.
Dit is 'n paar visioene saamgestel in 'n kunswerk, Ek kan jou nie al die visioene vertel nie, maar die meeste van hulle het die werklikheid geword.
Ek het mense vandag nog om vir my te sê; dit is net my brein wat my bedrieg.

Ik Ben Een Afrikaander!